مقالات اف اس پی مارکت
بیماری خال زدگی یا خال سیاه گوجه فرنگی
از بیماری های شایع گوجه تا چه میزان اطلاعات دارید؟
آیا از روش های کنترل این بیماری ها با خبرید؟
همراه ما باشید تا با بهترین روش کنترل این بیماری ها آشنا شوید
بیماری خال زدگی یا خال سیاه گوجه فرنگی
از انواع بیماری های باکتریائی گوجه فرنگی محسوب میگردد
بیماری خال زدگی گوجه فرنگی در ستال ۱۳۷۳ از ورامین گزارش شده است (رحیمیان و شهریاری ۱۳۷۴). علائم بیماری تقریبا مشابه بیماری لکه باکتریائی با عاملیت Xanthomonas vesicatoriae می باشد.
علائم بیماری خال زدگی :
علائم ایجاد شده توسط باکتری Pseudomonas syringae pv. Tomato اغلب به سختی از علائم ناشی از P.syringae pv.syringae (لکه باکتری سرینگیایی) و حتی لکه برگی ناشی از Xanthomonas vesicatoriae در مزارع گوجه فرنگی قابل تشخیص هستند.
نشانه های بیماری :
نشانه های خال زدگی گوجه فرنگی روی برگ :
روی برگ ها لکه های نکروزه قهوه ای تا سیاه با کلروزه گسترده یا محدود روی برگ ها ایجاد می گردد و نهایتا سطح وسیعی از پهنک را فرا گرفته و حتی موجب مرگ و ریزش آن ها می گردد. در مراحل اولیه در اطراف لکه ها هاله ای وجود ندارد، اما با گذشت زمان هاله ای رنگ پریده در اطراف آن ها ایجاد می شود. لکه ها در سطح زیرین برگ بسیار چشمگیر هستند.
بیماری به سایر اندام ها نیز سرایت می نماید و موجب لکه های بیضوی کشیده روی دمبرگ، دمگل و ساقه می شود.
علائم روی میوه :
ابتدا با خال های سیاه، ریز و سطحی شروع می شود و در مراحل قبل از رنگ گرفتن میوه، بافت اطراف لکه ها نیز سبز و بدون حاشیه مشخص است. اما نهایتا ممکن است یک هاله کلروتیک نیز اطراف آن ها را احاطه کند که موجب خسارت کیفی و کمی محصول می شود. این لکه ها در مراحل اولیه برجسته هستند. بافت اطراف هر خال نسبت به بخش های سالم ممکن است سبز پررنگ تر باشد. قطر لکه ها بسته به سن آلودگی متفاوت و اغلب کمتر از یک میلی متر است. آلودگی میوه های جوان به ویژه به وسیله استرین های دارای شدت بیماریزائی بالا و فراهم بودن شرایط مرطوب، گاهی منجر به تولید لک هایی با تراوش شدید شیرابه (همانند فتیله) می گردد.
نشانه های خال زدگی باکتریائی روی میوه
عامل بیماری خال زدگی گوجه فرنگی :
عامل بیماری خال زدگی گوجه فرنگی Pseudomonas syringae pv. Tomato (Okabe) Younge et al و عامل لکه برگی سرینگایی Pseudomonas syringae pv. Syringae Van Hall می باشد. باکتری عامل خال زدگی یک باکتری گرم منفی، هوازی، کاتالاز مثبت، میله ای، تکی یا دوتایی و دارای بیش از یک تاژک قطبی بودند. تمامی استرین های آن روی محیط KB تولید رنگ فلورسنت نمودند (قباخلو و رحیمیان ۱۳۷۹).
نمایی از باکتری Pseudomonas syringae روی محیط کشت های مختلف (شکل سمت راست ) و روی برگ گیاه Arabidopsis در سمت چپ.
مبارزه با خال زدگی گوجه فرنگی :
از آنجاییکه عامل خال زدگی گوجه فرنگی بذر زاد می باشد و قادر است به مدت ۱۲ الی ۱۸ ماه روی بقایای آلوده گوجه فرنگی و علف های هرز زمستان گذرانی نماید، لذا رعایت تناوب زراعی به مدت حداقل سه سال با گیاهان غیرمیزبان در خزانه و مزارع، مبارزه با علف های هرز به منظور جلوگیری از افزایش جمعیت پاتوژن، استفاده از گیاهچه ها و نشاهای سالم، تیمار بذر با آب گرم و آنتی بیوتیک ها، مبارزه با حشرات و کنه ها، ممانعت از انتقال فیزیکی عامل بیماری از نقطه ای به نقطه دیگر توصیه می شود. سم پاشی با ترکیبات مسی و آنتی بیوتیک ها (سولفات استرپتومایسن) از زمان شروع تشکیل گل ها به فاصله یک یا دو هفته با تاکید بر پیش آگاهی، کشت ارقام مقاوم یا متحمل، استفاده از ترکیبات فنلی، اسید سالیسیلیک به عنوان القا کننده مقاومت و به کارگیری استرین های غیر بیماریزا و سودوموناس های آنتاگونیست نیز به عنوان مجموعه ای از روش های کنترل این بیماری پیشنهاد شده است (قباخلو و رحیمیان ۱۳۷۹ .)
منابع : اعتباریان، ح. ر. بیماری های سبزی و صیفی و روش های مبارزه با آن ها. ۱۳۸۷٫ انتشارات دانشگاه تهران.
گرد آورنده : سپیده مدنی – کارشناس ارشد بیماری شناسی.
پیشنهاد ما به شما:
دیدگاهتان را بنویسید